O pałacu
Historia posiadłości
Historia posiadłości
10 hektarów cudnej przyrody i architektury
połączenie zacnej historii, eleganckich przyjęć oraz nowoczesnych eventów. Jest to idealne miejsce nie tylko pod organizację nietypowego wydarzenia, ale również tło dla sesji zdjęciowych, programów telewizyjnych, seriali, filmów oraz reklam.
Cały teren jest ogrodzony i jest idealnym miejscem do zabaw na świeżym powietrzu. W parku znajduje się wiele gatunków drzew i roślin o, których będziemy opowiadać dzieciom. W pałacu obowiązuje język angielski, dlatego dzieci będą mogły poczuć się jak na zagranicznym wyjeździe.
Dojazd do centrum (30 km) zajmuje ok. 20 minut, na lotnisko 15 minut.
Park podworski zajmuje powierzchnię ok. 7 ha. Według zapisu w księgach hipotecznych z końca XIX w. (za Cabanowskim, 1998) "ogród owocowy i spacerowy połączone były w jedną całość z laskiem olszowym [...] drzew owocowych było w sadzie 800, [...] oranżeria murowana oszklona, dwie szparagarnie, inspekta, altana z łat gontami kryta. [...] Ogród spacerowy poprzecinany był kanałami, dwie sadzawki, nawy połączone śluzami. Na kanałach 6 mostków. Bliżej sadu staw zarybiony. Przed dworkiem dziedziniec, w środku klomb zadrzewiony". W parku znajduje się zabytkowa kapliczka z 1708 r. i kilka pomników przyrody: wiąz szypułkowy o obwodzie 3,9 m i wysokości 35 m, jesion wyniosły (3,0/20 m), wiąz szypułkowy (3,9/35 m), jesion wyniosły (3,0/20 m)
Pałac w Chlebni pozostawał w posiadaniu Wieniawskich aż do zakończenia II wojny światowej. Po śmierci Juliana w dworze mieszkał jego syn Antoni Wieniawski, wybitny ekonomista. Po 1945 r. był użytkowany przez Spółdzielnię Wielobranżową Stowarzyszenia Producentów Rolnych. Obecnie pałac i park w Chlebni jest w rękach prywatnych.
Chlebnia położona jest na północ od Grodziska Mazowieckiego. Do 11 grudnia 1965 r. miejscowość nosiła nazwę Chlewnia.
Początków miejscowości można doszukiwać się w dawnych czasach. W XIII w. istniało tu grodzisko, którego pozostałości zwane obecnie „Szwedzkimi Górami” można podziwiać do dziś. Na podgrodziu powstała osada Chlewnia. W XVI w. istniał tu zwarty folwark ziemski, którego właściciele przypuszczalnie przyjęli nazwisko od nazwy osady - Chlewińscy. Jeden z jej przedstawicieli był również współwłaścicielem Grodziska (razem Okuniem, a później również z Całowańskim) i patronem grodziskiej parafii. Według ks. Bojanka w 1623 r. ród Chlewińskich odstąpił swój patronat nad grodziską parafią Mokronoskim. Właścicielami majątku Chlewnia stali się Mokronoscy i prawdopodobnie oni wystawili tu drewniany dwór. W 1842 r. Chlewnia przypadła w udziale Aleksandrowi Mokronoskiemu synowi Antoniego. W 1863 r. majątek został wystawiony do sprzedaży z powodu długów w Towarzystwie Kredytowym Ziemskim. Nabywcą został Gabriel Wodziński, który odsprzedał go rodzinie Makarewiczów. Na majątek ziemski składał się wówczas "folwark i wieś zasobna Chlewnia, asystencja Dąbrówka (przy folwarku), kolonia Czarnolas i lasy przyległe. Powierzchnia dóbr wynosiła 49 mórg miary nowopolskiej 22 pręty. Był tam też dwór - siedziba właścicieli i wielki park z sadem" (wyciąg z księgi hipotecznej, za Cabanowskim, 1998)
W 1879 r. posiadłość stałą się własnością rodziny Wieniawskich za sprawą Juliana - prozaika i komediopisarza, który przebywał tu w latach 1879-1912. Majątek, który nabył Wieniawski obejmował 317 ha gruntów, w tym 49 ha stawów, oraz cegielnię i folwark Dąbrówka. Julian Wieniawski (zwany "Jordanem") mieszkał w starym dworze, a do budowy nowej rezydencji zatrudnił wybitnego architekta Władysława Marconiego (syna Henryka). Ten zaprojektował obszerną neobarokową rezydencję pałacową otoczoną parkiem krajobrazowym. Pałac powstał w 1905 r. (według niektórych źródeł w 1909 r.) i stał się miejscem spotkań przedwojennej elity władzy. Bywali tu Premier Władysław Grabski, ministrowie rządu i arystokracja (w tym hr. Branicki, właściciel Wilanowa).
W 1916 r. Wieniawski przekazał dworek w Dąbrówce wraz ze stu hektarami ziemi swojej córce z pierwszego małżeństwa z Natalią Karpińską - Marii Pii, która wyszła za mąż za Franciszka Ejsmonda - znanego malarza-portrecistę.
